GOESTO Nieuwe Belgisch-Italiaanse mode met volle goesting voor het leven
Met GOESTO stellen Annick Goedhuys en Inge Stoop een nieuwe Belgische kledinglijn voor, toegespitst op volslanke dames die voluit voor het leven gaan. De minimalistische collectie wordt in Italiaanse ateliers met de hand gemaakt en gaat eigenzinnig in tegen het heersende schoonheidsideaal. “Elk stuk spreekt de taal van een vrouw die gelukkig wordt van haar eigen vrouwelijkheid, ongeacht haar maten of gewicht.”
Enkele jaren geleden wijdde Vogue Italië haar julinummer aan 'echte schoonheden': weelderig gevormde vrouwen met grote boezems, brede heupen en volle dijen. Volgens fotograaf Steven Meisel bracht hij met deze cover eindelijk de ‘echte vrouw’ voor de lens. Voor Annick Goedhuys en Inge Stoop was dat een teken: de modewereld is misschien niet zo vastgeroest als hij lijkt. Vanuit het idee dat fijnzinnige mode voor iedereen beschikbaar moet zijn, ontwierpen ze GOESTO, een ingetogen kledinglijn met een intense boodschap: leef met lef en lach.
Handgemaakt in Italië
Wie mode zegt, denkt Italië. En dus vond het nieuwe Belgische merk zijn oorsprong in de laars. Elk stuk wordt nog ambachtelijk gemaakt in de ateliers van een modehuis nabij Milaan. Design en vakmanschap, visie en perfectie komen er samen. “De Italianen zien het als een plicht aan het vaderland om er altijd even elegant uit te zien. Uit liefde voor hun geschiedenis zijn ze het ambacht van kleermaker en couturier altijd blijven omarmen. We hebben vier jaar gezocht naar een fabrikant om onze collectie op de markt te brengen, maar uiteindelijk waren we het snel eens dat ze maar in één land mocht worden voortgebracht,” vertelt Inge.
Intense maar ingetogen collectie
GOESTO oogt jong en minimalistisch maar voelt tegelijk tijdloos aan. De styling is modern, met een knipoog naar het klassiekere genre. Elegantie en vrouwelijkheid vinden elkaar, terwijl een zekere speelsheid de kledij omhult. Met 240 basisstukken en drie handtassen in kalfsleder werd de herfst-wintercollectie 2016 bewust beperkt gehouden. “We kozen resoluut voor een klein aantal eenvoudige jurkjes en topjes uit kwalitatieve en duurzame stoffen,” legt Annick uit. “De stylisten in Italië stonden erop om pure materialen te gebruiken zoals wol, katoen, zijde en cashmere. Door kleur, vorm en textuur in balans te brengen, creëren we een stijl die bij elke vrouw past, of ze nu maatje 36 of 50 heeft. Kledij ontwerpen die voor iedereen gemakkelijk om dragen is, dat was de bedoeling.”
Maatje meer
Meer dan een merk is GOESTO een verhaal over goesting hebben in het leven. ‘Leven met lef en met een smile’ is het credo van beide dames. Elk kledingstuk is voorzien van een spiekbriefje dat is ingenaaid in de zoom. ‘A smile is the prettiest thing you can wear’ staat er te lezen: een lach als de mooiste emotie die vrouwen nog mooier maakt. Iets wat ook vollere dames moeten inzien, volgens Annick en Inge. Ze willen met GOESTO een vergeten groep vrouwen in de schijnwerpers zetten.“Wij vinden het raar dat mode stopt aan een bepaalde maat. Belangrijke designers denken niet aan maat 44, 46 of 48 als ze een slim fit jeans met lage taille ontwerpen.”
De meeste kledingstukken hebben één kleur, al zijn er ook prints beschikbaar. “Eén kleur dragen, zorgt voor een ongestoorde verticale lijn die je slanker doet lijken. Bovendien werken we met driekwartmouwen die je armen optisch verlengen,” legt Inge uit.
Mensen verbinden
De slagzin van GOESTO luidt: ‘Stay united & build bridges’. Een verwijzing naar de liefde van Annick en Inge voor dans en opera. De drie handtassen uit de eerste collectie kregen elk de naam van een voorstelling die hen raakte: Dunas, Butterfly en Tosca. Vooral danser en choreograaf Sidi Larbi Cherkaoui was een onuitputtelijke inspiratiebron: “We geloven dat kunst één van de weinige dingen is die mensen echt verenigen. Tijdens een voorstelling ben je één met elkaar, trek je je op aan wat je gemeenschappelijk hebt zonder bezig te zijn met verschillen. Dat idee is het uitgangspunt van GOESTO: mensen die buiten het plaatje van de geijkte mode vallen willen we opnieuw verbinden.”
